در کتاب جنات الخلود آمده است : ذوالقرنین در آخر عمرش با ششصد هزار نفر به زیارت خانه خدا ( حج ) رفت در

مسجد الحرام خدمت حضرت ابراهیم علیه السلام رسید . آن حضرت از او پرسید : این نعمت ها را چگونه به دست

آورده ای ؟ گفت به علت مداومت به این دعا :

سُبْحَانَ‏ مَنْ‏ هُوَ بَاقٍ‏ لَا يَفْنَى‏ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ عَالِمٌ لَا يَنْسَى سُبْحَانَ مَنْ هُوَ حَافِظٌ لَا يَسْقُطُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ بَ

صِيرٌ لَا يَرْتَابُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ قَيُّومٌ لَا يَنَامُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ مَلِكٌ لَا يُرَامُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ عَزِيزٌ لَا يُضَامُ سُبْحَانَ مَنْ

هُوَ مُحْتَجِبٌ لَا يُرَى سُبْحَانَ مَنْ هُوَ وَاسِعٌ لَا يَتَكَلَّفُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ قَائِمٌ لَا يَلْهُو سُبْحَانَ مَنْ هُوَ دَائِمٌ لَا يَسْهُو

منبع : مستدرک الوسائل ج 5 ص 398 باب 43