در کتاب جنات الخلود آمده است : ذوالقرنین در آخر عمرش با ششصد هزار نفر به زیارت خانه خدا ( حج ) رفت در

مسجد الحرام خدمت حضرت ابراهیم علیه السلام رسید . آن حضرت از او پرسید : این نعمت ها را چگونه به دست

آورده ای ؟ گفت به علت مداومت به این دعا :

سُبْحَانَ‏ مَنْ‏ هُوَ بَاقٍ‏ لَا يَفْنَى‏ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ عَالِمٌ لَا يَنْسَى سُبْحَانَ مَنْ هُوَ حَافِظٌ لَا يَسْقُطُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ بَ

صِيرٌ لَا يَرْتَابُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ قَيُّومٌ لَا يَنَامُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ مَلِكٌ لَا يُرَامُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ عَزِيزٌ لَا يُضَامُ سُبْحَانَ مَنْ

هُوَ مُحْتَجِبٌ لَا يُرَى سُبْحَانَ مَنْ هُوَ وَاسِعٌ لَا يَتَكَلَّفُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ قَائِمٌ لَا يَلْهُو سُبْحَانَ مَنْ هُوَ دَائِمٌ لَا يَسْهُو

منبع : مستدرک الوسائل ج 5 ص 398 باب 43

دعای وفورنعمت

ادعیة السِّر برای رفع مشکلات روحی :

ای محمد هر که ( از چیزی یا شخصی ) می ترسد و دوست دارد نعمت هایم را بر او تمام کنم و او را

 گرامی بدارم و وجیه در نزد خود گردانم بگوید :

يَا حَاشِيَ الْعِزِّ قُلُوبَ أَهْلِ التَّقْوَى وَ يَا مُتَوَلِّيَهُمْ بِحُسْنِ سَرَائِرِهِمْ وَ يَا مُؤْمِنَهُمْ بِحُسْنِ تَعَبُّدِهِمْ أَسْأَلُكَ بِكُلِّ

 مَا قَدْ أَبْرَمْتَهُ إِحْصَاءً مِنْ كُلِّ شَيْءٍ قَدْ أَتْقَنْتَهُ عِلْماً أَنْ تَسْتَجِيبَ لِي بِتَثْبِيتِ قَلْبِي عَلَى الطُّمَأْنِينَةِ وَ الْإِيمَانِ وَ

 أَنْ تُوَلِّيَنِي مِنْ قَبُولِكَ مَا تُبَلِّغُنِي بِهِ شِدَّةَ الرَّغْبَةِ فِي طَاعَتِكَ حَتَّى لَا أُبَالِيَ أَحَداً سِوَاكَ وَ لَا أَخَافُ شَيْئاً مِنْ

 دُونِكَ يَا رَحِيم

 هر گاه چنین کرد او را از ترس حوادث بدنی و دینی و ( زوال ) نعمت هایش ایمن کنم

 منبع : بحارالانوار ج ۹۵ ص ۳۰۶- ۳۲۴