دعای رفع تنگدستی و فقر

عُبید بن زراه گوید : خدمت امام صادق علیه السلام بودم . مردی از شیعیان آن حضرت از فقر و تنگ دستی خود

نزد امام شکایت کرد . گفت : ای پسر رسول خدا ! برای طلب روزی به شهرهای زیادی مسافرت کرده ام . ولی

نتیجه ای جز فقر عائدم نبوده !  امام صادق علیه السلام فرمود : هنگامی که نماز عشاء را خواندی با تانی و صبر

و حوصله بگو :

اللَّهُمَ‏ إِنَّهُ‏ لَيْسَ‏ لِي‏ عِلْمٌ‏ بِمَوْضِعِ‏ رِزْقِي‏ وَ أَنَا أَطْلُبُهُ بِخَطَرَاتٍ تَخْطُرُ عَلَى قَلْبِي فَأَجُولُ فِي طَلَبِهِ الْبُلْدَانَ فَأَنَا فِيمَا

أَنَا طَالِبٌ كَالْحَيْرَانِ لَا أَدْرِي أَ فِي سَهْلٍ هُوَ أَمْ فِي جَبَلٍ أَمْ فِي أَرْضٍ أَمْ فِي سَمَاءٍ أَمْ فِي بَحْرٍ وَ عَلَى يَدَيْ مَنْ وَ

مِنْ قِبَلِ مَنْ وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّ عِلْمَهُ عِنْدَكَ وَ أَسْبَابَهُ بِيَدِكَ وَ أَنْتَ الَّذِي تَقْسِمُهُ بِلُطْفِكَ وَ تُسَبِّبُهُ بِرَحْمَتِكَ اللَّهُمَّ فَصَلِّ

عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْعَلْ يَا رَبِّ رِزْقَكَ لِي وَاسِعاً وَ مَطْلَبَهُ سَهْلًا وَ مَأْخَذَهُ قَرِيباً وَ لَا تُعَنِّنِي بِطَلَبِ مَا لَمْ تُقَدِّرْ لِي

فِيهِ رِزْقاً فَإِنَّكَ غَنِيٌّ عَنْ عَذَابِي وَ أَنَا فَقِيرٌ إِلَى رَحْمَتِكَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ جُدْ عَلَى عَبْدِكَ بِفَضْلِكَ إِنَّكَ‏ ذُو

فَضْلٍ عَظِيمٍ‏

منبع : مستدرک الوسائل ج ۵ ص ۱۰۲