|
برترین های دنیای مجازی
علمی آموزشی تخصصی بهداشتی اطلاعات عمومی سرگرمی اس ام اس sms تغذیه دعا ذکر
نگراني هاي بدون تکنولوژی
هميشه با خود مي انديشم كه ما انسان هاي مدرن، چقدر به زندگي مدرن و جديد وابسته شده ايم. اگر برق برود حالا به هر دليلي مثل جنگ يا تغييرات آب و هوايي چه اتفاقاتي مي افتد و من چگونه مي توانم در جهاني زندگي كنم كه در آن تكنولوژي از كار خواهد افتاد؟ من خود و ديگران را در جهان بدون برق و تكنولوژي خيلي آسيب پذير و ضعيف مي بينم. تصور كنيد كه جهان تا كنون هشت دوره عصر يخبندان را تجربه كرده است و هر ده هزار سال يك تغييرات اساسي در وضع آب و هواي كره زمين رخ مي دهد و اين را وقتي بهتر فهميدم كه كتاب تاريخ پيدايش جهان را از آغاز تا كنون نوشتم. با خود فكر مي كنم همين كه برق برود ما برمي گرديم به عصر گاري. همه دستگاه هاي بشر با برق كار مي كنند و ما خيلي تك بعدي همه چيز را بر پايه الكتريسيته جلو برديم. براي همين است كه وقتي در كشوري جنگ مي شود و زير ساخت تكنولوژي و ارتباطات از بين مي رود خيلي راحت قحطي مي شود و انسان ها مي ميرند و آن وقت است كه سازمان ملل و سازمان هاي حقوق بشري به تكاپوي شديد مي افتند كه به داد فلان مردم اين كشور يا آن كشور برسند و البته هميشه كمك ها كم است و به درد بحراني هم نمي خورد. چرا ما بشريت نيامديم دستگاه هايي بسازيم كه بتواند بدون برق زندگي ما را اداره كند. همين ماهواره ها اگر از كار بيفتد اين موبايل ها قطع مي شود و معيشت صدها ميليون انسان و شايد رقمي ميلياردي به خطر نابودي مي افتد. فرزندان جامعه چه خواهند شد؟ آن ها كه حتي دوران گاري و كالسكه را اصلا به چشم خود نديدند. آن وقت است كه همه چيز برعكس مي شود و روستايي بهتر از شهري خواهد توانست كه زيست كند و به حيات خود ادامه دهد. دو جنگ جهايي را پشت سر گذاشته ايم و جنگ جهاني سوم بدون شك در راه است و به احتمال قوي در همين دوران و نسل ما به وقوع خواهد پيوست. براي آن روز چه فكري كرده ايم؟ پدرم وقتي يك فيلم آخر الزماني با پيشگويي هاي وحشناكش را برايش گذاشتم يك خانه در مشهد اردهال خريد زيرا امامان گفته اند كه در مصيبت هاي آخر الزمان به مشهد اردهال پناه ببريد. خوب بعد چه؟ غذا چه؟ من كه كشاورزي و كاشت گندم بلد نيستم. ديگر مردم چه؟ هر چقدر تحقيق مي كردم كه چطور مي شود ذخيره غذايي كرد ديدم نمي شود بيشتر از چند ماه نان خشك را نگهداري كرد و ناچاريم مثل زمان قبل از مدرن زندگي كنيم و مانند آدم هاي آن زمان غذاي خود را تهيه كنيم. ديگر سوپر ماركتي به كار نخواهد بود و نانوايي بدون دستگاه نان پخت مي كند. به اين چيزها فكر مي كنم و دوست داشتم شما عزيزان بيننده وبلاگم را با گوشه اي از فضاي فكري ام آشنا كنم و شما را به درون بخشي از افكارم بردم. البته اين طور نيست كه عزا گرفته باشم اما اين دورانديشي حق همه ماست. به نظرم بايد فكري براي آنوقت ها كنيم و آماده بودن را هم در نظر بگيريم. نظر شما چيست؟ بفرماييد خواهش مي كنم... نویسنده ی مقاله:حسین ربیعی انتشار آزاد با ذکر منبع بلامانع است نظرات شما عزیزان:
درباره وبلاگ به وبلاگ من خوش آمدید امیدوارم از مطالب آن استفاده کرده و با دادن نظرات ارزشمندتون مشوق بنده باشید. وبلاگ با مطالب جدید روزانه به روز می شود. آخرین مطالب نويسندگان
|
||
 |
