سه روش قوی برای ابطال سحر و جادو

دعای برآورده شدن حاجات غیرممکن

جهت هر حاجت وگرفتاری

 ملا محسن فیض کاشنی (ره)در الئالی المخزونه                                                                

   نقل می نماید که اگر کسی را حاجتی به درگاه خداوند(جل جلاله) باشد ومطلبی را از خداوند (عظم شانه )    بخواهد از حیث ثروت - علم وعمل وغیر ذالک یا انکه به بلایی گرفتار باشد از قبیل فقر - بدبختی -هلاکت  –ناخوشی جسمانی یا نا راحتی روحی باید  سه شب جمعه بعد از گذشتن دو ثلث از شب جمعه  تقریباساعتی قبل از اذان صبح) بیدار شودو وضوی کاملی بعمل اورد به نیت قربت وسپس  دو رکعت نماز حاجت بخواند به حمد وهر سوره ای که خواست وبعد از ان صد مرتبه صلوات بفرست   وهزار ویک مرتبه بگوید :

(( بسم الله الرحمن الرحیم بحق بسم الله الرحمن الرحیم))

وبعد از ان دوباره صد مرتبه صلوات بفرستد ومطلب خودرا از خداوند (عز ذکره) بخواهد که انشا الله بر اورده است واگر دفعهء اول بر اورده نشد شب جمعه دوم انجام   دهد واگر نشد شب جمعه سوم انجام دهد که انشاء الله تخلف ندارد . (نظر ربیعی: البته الله اعلم)

همچینین در اللئالی فیض کاشانی (ره) است که گاه شخصی دچار سختی بشود یا حاجتی داشته باشد که هیچ جای امیدی برای بر اوردن ان نباشد در اخر شب واگر ثلث سوم جمعه باشد بهتر است بر خیزد و وضو بگیرد ودو رکعت نماز حاجت بخواند وبعد از نماز هفتاد بار این دعا را بخواند به اذن خدا مطلب حاصل شود و بسیار مجرب است.

((یا ابصر الناظرین یا اسرع الحاسبین یا اسمع السامعین     یا اکرم الاکرمین یا ارحم الراحمین ویا احکم الحاکمین))

بعد از دعا دست خود را بلند کند واز قاضی الحاجات حاجت  خود را بخواهد که روا است انشاء الله تعالی

دعای قبولی در کنکور، ذکر موفقیت در کنکور

برگرفته از کتاب مجربات باقر

قبل از خروج از منزل و رفتن به امتحان اینها را بخوانید

1- ایت الکرسی 5 مرتبه

2- (بسم الله لا حول و لا قوه الا بالله ) 6 مرتبه

سپس این ذکر را تا رسیدن سر جلسه امتحان یا کنکور و گرفتن ورقه امتحان مرتبا تکرار کنید

یا صمد انت ثقتی و رجایی یا صمد

عزیزان یک نذری هم بکنید که بعد از قبولی یک مبلغی را به این سایت کمک کنید. متعلق به شماست

 دستورات تقویت حافظه، دعای مجرب برای حافظه و معجون های بسیار بسیار مجرب و بسیار موثر را عزیزان می توانند از طریق ایمیل درخواست کنند.

               سه تاثیر فوق العاده دعا

روایت از پیغمبر اکرم (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) است که حضرت فرمود: «مَنْ قَالَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِكُلِّ مُؤْمِنٍ خَلَقَهُ اللَّهُ مُنْذُ خَلَقَ اللَّهُ آدَمَ إِلَى أَنْ تَقُومَ السَّاعَةُ حَسَنَةً وَ مَحَا عَنْهُ سَيِّئَةً وَ رَفَعَ لَهُ دَرَجَةً».[2] در این روایت آمده که اگر کسی برای مؤمنین و مؤمنات طلب مغفرت کند، خداوند به عدد هر مؤمنی که از هنگام خلقت آدم تا قیامت خلق می‌کند، برای او سه چیز در نظر می‌‌گیرد؛ برایش حسنه می‌نویسد و از گناهانش می‌کاهد و بر مقامش می‌افزاید.

من این روایت را که خواندم، تعجب کردم. می‌دانید تعجب ما برای چیست؟ چون ما مخلوقیم، محدودیم و تَنگ نظریم؛ لذا تعجب می‌کنیم که چگونه اگر یک نفر بگوید: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَات» به عدد تمام انسان‌های مؤمنی که خدا از زمان حضرت آدم تا به قیامت خلق کرده، خداوند در نامه عمل او به عدد همه آن‌ها حسنه می‌نویسد! تازه این اولین چیزی است که خدا در عوض این دعا به داعی می‌دهد. دوم، «وَ مَحَا عَنْهُ سَيِّئَةً»؛ خداوند به ازای این کاری که کرده، یک گناه هم از او پاک می‌کند و او را از آلودگی معصیت تطهیر می‌کند. سوم، «وَ رَفَعَ لَهُ دَرَجَةً»؛ از آن طرف نسبت به مقامات معنویه‌، یک درجه او را بالا می‌برد. دعای برای دیگری این سه اثر را دارد. هم پاداش بسیار دارد، هم تطهیر دارد و هم ترقیع مقام و درجه دارد.

بنابر این تأکید بر دعا برای غیر به این جهت است که اثر این دعا برای داعی بیشتر است نسبت به تاثیری که برای مدعوٌّ له دارد. تو با این دعا، بیشتر به دست می‌آوری؛ هم از نظر پاداش و حسنه، هم از نظر تطهیر از گناه و هم از نظر مقامات معنویه و ترفیع درجه. این بحثی بود که جلسه گذشته داشتیم و می‌خواستم این را تکمیل کنم.

- تقدم و تأخر در حاجت‌ها

حالا دو مطلب دیگر را می‌خواهم مطرح کنم. اول اینکه انسان که دعا می‌کند و از خدا طلب می‌کند، نسبت به اموری که طلب می‌کند، آیا «تقدم و تأخر» هم باید در نظر گرفته شود یا نه؟ این خودش بحثی است که اول از خدا چه بخواهم؛ با چند مقدمه این سؤال را جواب می‌دهم.

انواع نیازهای انسان

اولاً این‌که انسان تقاضاهایی را که از غیر می‌کند، در ربط با مایحتاج و آن چیزهایی است که به آن‌ها احتیاج دارد. یعنی آنچه که مورد نیازش هست را درخواست می‌کند. من تا نیازمند نباشم، تقاضا نمی‌کنم. دوم؛ نیازمندی‌های انسان و مایحتاجش به طور کلی، بر دو قسم است؛ نیازهای «موقت» و نیازهای «دائم». اگر بخواهیم این را با واقعیت تطبیق کنیم، باید بگوییم نیازهای انسان تقسیم می‌شود به «مادی» و «معنوی». می‌توانیم از آنها به نیازهای «جسمی» و «روحی» هم تعبیر کنیم.

ما سه نشئه و سه عالم داریم؛ نشئه دنیا، نشئه برزخ، نشئه قیامت. نیازهای مادی نیازهای موقت است و فقط در این نشئه دنیا مورد نیاز است. مثلاً خانه، ماشین، پول و امثال این‌ها، همه اموری است که هر طور حساب کنیم، بعد از مرگ به درد نمی‌خورد. اگر بخواهی این چیزها را با خود به قبر -که همان نشئه برزخ است- ببری، اولاً نشدنی است و ثانیاً به هیچ دردی نمی‌خورد. پس مایحتاج تو در نشئه برزخ و قیامت این چیزها نیست.

نیازهای مادی، موقت است

لذا اینکه ما می‌گوییم مایحتاج انسان موقت و دائم است، منظور این است؛ نه اینکه کسی گمان کند احتیاج دنیایی و مادی مورد نظر است. نیاز موقت نسبت به امور مادی است و دائم نسبت به امور معنوی است که مربوط به روح است. احتیاجات و لوازم روح، در هر سه نشئه همراه روح خواهد بود.[3] این احتیاجات برای قالب دنیایی انسان – یعنی جسم او- است و مخصوص این‌جا است.

تقدم عقلایی «نیازهای معنوی» بر «نیازهای مادّی»

حالا با توجه به این دو مقدمه، از شما سؤال می‌کنم؛ انسان عاقل در موقع دعا و درخواست از خداوند، اول سراغ نیازهای موقت می‌رود یا دائم؟ نیروی خودش را کجا مصرف می‌کند؟ قطعاً سراغ احتیاجات دائم می‌رود، نه آن حوائج موقت. در دعا از نظر تقدم و تأخر، حوائج دائم بر خواسته‌های زود گذر و موقت مقدم هستند. بحث من درباره تقدم و تأخر در تقاضا است. یک انسان عاقل که به این نشئه‌ها اعتقاد دارد –دنیا، قبر و قیامت[4]- می‌داند که آن حاجت‌ها و نیازها تقدم دارد. در این مطلب هیچ شکی نیست که امور دائمیِ معنوی و روحی، مقدم بر امور موقت دنیایی است. لذا این بحث مطرح است که انسان آن‌چه را که باید در دعاهایش خیلی به آن اهمیت دهد، مایحتاج و نیازهای دائمی او است که در تمام نشئات با او همراه است. آن نیازهای روحانی و معنوی‌اش را باید برطرف کند.

البته این اصلاً با این منافات ندارد که انسان نیازهای مادی و موقتش را هم تقاضا کند. یک وقت اشتباه نکنید! من بحثم راجع به «اهمیت» و «تقدم و تأخر» است. من بحث کلی کرده‌ام که کسانی که می‌خواهند دعا کنند، دائماً مادیات را نخواهند. نه اینکه مادیات را نخواه! حوائج مادی‌ات را هم از خدا بخواه! در روایت دارد که خدا به حضرت موسی (علیه‌السلام) فرمود که نمک آشَت را هم از من بخواه! همه چیز را از او بخواه ولی این را بدان که آن‌چه اهمّ است و باید مقدم شود و نیاز تو به او بیشتر است، امور معنوی و دائمی است که باید در دعاهایت بیشتر مورد نظرت باشد. مایحتاجی را که در تمام نشئات به او احتیاج داری، چه دنیا، چه برزخ، چه قیامت، آن را پیش از هر حاجتی بخواه.

- تقدم و تأخر در مدعوٌّ له‌

بحث دوم این است که با توجه به این مطالبی که درباره دعا برای غیر گفتیم، آیا باز هم تقدم و تأخری مطرح است یا نه؟  بحث قبلی «تقدم در خواسته‌ها» بود؛ این‌جا بحث از «تقدم نسبت به خود و غیر» است. اول دیگران را دعا کنم و بعد خودم را، یا اول برای خودم دعا کنم بعد برای دیگران؟

دو دسته روایت در باب

ما در اینجا دو دسته روایات داریم که جمع کردن بین این‌ها چه بسا ممکن است برای بعضی مشکل باشد. یک دسته از روایات هست که این‌ها به دعا کردن برای غیر ترغیب می‌کند و می‌گوید غیر را بر خودت مقدم بدار! یک دسته از روایات هم هست که می‌بینیم عملاً، خود حضرات معصومین (علیهم‌السلام) در دعاهایشان اول برای خودشان دعا می‌کنند، بعد برای غیر. حالا کدام یکی از این شیوه‌ها درست است؟[5]

جلسه گذشته من این روایت را خواندم و امشب فقط اشاره می‌کنم که امام صادق (علیه السلام) فرمود: «كَانَ أَبِي رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ يَقُولُ فِي دُعَائِهِ رَبِّ أَصْلِحْ لِي نَفْسِی».[6]  پدرم این‌گونه دعا می‌کردند که اول برای خودشان اصلاح نفس را طلب می‌کردند. «فَإِنَّهَا أَهَمُّ الْأَنْفُسِ إِلَیَّ». حتی جهت آن را هم می‌فرمودند که نزد من بهترین جان‌ها، جان خودم است. خودم را خیلی دوست می‌دارم. اول رفتند سراغ خودشان و بعد فرمودند: «رَبِّ أَصْلِحْ لِي ذُرِّيَّتِی»؛ بعد بقیه اهل بیت و جماعت إخوان و... را دعا کردند.یعنی اول خودشان را دعا کردند بعد دیگران را.

از آن طرف ما روایات متعدده داریم که به دعا کردن برای دیگران پیش از دعا برای خود سفارش کرده‌اند. خیلی مفصل است. روایات زیادی هم هست که ترغیب می‌کند اول برای دیگران دعا کن، بعد برای خودت. حالا به کدام یک از این دو دسته روایت باید عمل کرد؟

تقدم دعا برای خود در امور معنوی

با توجه به آن نکته اولی که من عرض کردم، انسان در ربط با امور معنوی -که برای او اهم امور هست و در تمام نشئات وجودی هم همراه او است- خودش مقدم است. باید در این امور اول برای خودش دعا کند. من می‌خواهم به جهنم نروم، وظیفه من اولاً و بالذات حفظ خودم است؛ اول خودم مطرح هستم بعد دیگری. لذا اینجا اوّل برای خودم دعا می‌کنم.

تقدم دعا برای غیر در امور مادی

اما نسبت به مسائل مادی، درست قضیه عکس است. اول دیگری را باید دعا کرد، بعد خودم را. اگر کار دنیایی من لنگ است، باشد؛ من برای تو دعا می‌کنم که کار تو راه بیافتد. این‌ها جزء معارف ماست.[7] لذا آن دعایی را که می‌بینید امام صادق (علیه السلام) از امام باقر (علیه السلام) نقل می‌کند که پدرم این‌طور دعا می‌کرد که «أصلِح لِی نَفسِی» مرا اصلاح کن! در ارتباط با جنبه معنوی بود.

تقدم دعا برای «امور معنوی غیر» نسبت به «امور مادی او»

اینجا نکته‌ای را هم در باب امور معنوی عرض کنم که چون این امور اهم امور است، لذا انسان باید وقتی که دیگری را دعا می‌کند، اول به امور معنوی او بپردازد و آن‌ها را از خدا بخواهد و بعد حاجات مادی او را طلب کند. بحث در اینجا دیگر موردی است و نسبت به اشخاص و مشکلات مادی و معنوی خاصی که دارند، متفاوت می‌شود. لذا تو هم باید به صورت موردی عمل کنی.

اگر طرف مقابل را می‌شناسی و می‌ببینی انحراف فکری دارد، برای برطرف شدن انحراف فکری‌اش دعا کن. برایش دعا کن که خدا هدایتش کند. در اینجا برای دنیای او دعا نکن. چه بسا اگر برای امور دنیایی او دعا کنی، این به ضرر او باشد. ممکن است مشکلات نَفسانی‌اش بدتر شود و کار خراب‌تر شود. اینجا باید مورد را بررسی کرد و متناسب با آن دعا کرد. آنجا که بحث کردم، مسأله کلی بود. این‌ها را با هم خلط نکنید. اما یک جایی است که من می‌دانم از نظر دنیایی گرفتاری دارد؛ آنجا برای امور دنیایی‌اش دعا می‌کنم. مثلاً اگر مریض است، می‌گویم خدایا شفایش بده! این‌ها موردی است. آن بحث کلی بود. این‌ها را با هم خلط نکنید!

تازه! این هم خودش بحثی دارد که در امور معنوی اگر خودم در یک حدی نیستم، نباید بالاتر از آن را برای دیگری بخواهم. چون معنای این کار بی‌توجهیِ من است که خودم نسبت به امری دائمی و معنوی محتاج هستم، آن‌وقت در عین حال احتیاج و بیچارگی، آن را برای دیگری طلب می‌کنم. پس از نظر معنوی در همان حدی که ساخته شده‌ای و دیگری کمبود دارد، بخواه که کمبود او رفع شود. این خودش یک بحثی است که من فقط اشاره  کردم.

الجار ثُمّ الدار!

من می‌خواستم این روایت را در آخر کار بخوانم و آن این است که امام حسن (علیه السلام) نقل می‌کند: «رَأَيْتُ أُمِّي فَاطِمَةَ قَامَتْ فِي مِحْرَابِهَا لَيْلَةَ الْجُمُعَةِ فَلَمْ تَزَلْ رَاكِعَةً سَاجِدَةً حَتَّى انْفَجَرَ عَمُودُ الصُّبْحِ». مادرم فاطمه (سلام‌الله‌علیها) را دیدم که در محرابش ایستاده است و مرتب رکوع و سجود می‌کند، تا اینکه صبح دمید. «وَ سَمِعْتُهَا تَدْعُو لِلْمُؤْمِنِينَ وَ تُسَمِّيهِمْ». برای مؤمنین دعا می‌کرد و حتی اسم‌هایشان را هم ذکر می ‌کرد. زهرا (سلام الله علیها) گرفتاری‌هایشان را می‌دانست و برایشان -با نام- دعا می‌کرد و از خدا می‌خواست. «وَ تُكْثِرُ الدُّعَاءَ لَهُمْ». برای آن‌ها خیلی زیاد دعا کرد. «وَ لَا تَدْعُو بِشَيْ‌ءٍ لِنَفْسِهَا». اما برای خودش هیچ دعا نمی‌کرد.[8] «فَقُلْتُ يَا أُمَّاهْ!» به مادرم عرض کردم مادر جان! «لِمَ لَا تَدْعِينَ لِنَفْسِكِ كَمَا تَدْعِينَ لِغَيْرِكِ». چرا همان‌طور که برای دیگران دعا کردی، برای خودت دعا نکردی؟ این جمله معروف از زهرا (سلام الله علیها) اینجا صادر شد که «فَقَالَتْ يَا بُنَيَّ الْجَارُ ثُمَّ الدَّار».[9] پسرم، اول همسایه بعد خانه!

حضرت افراد و مشکلاتشان را می‌شناختند؛ یکی‌یکی اسمشان را هم می‌بردند. مشکل معنوی داشتند یا مشکل مادی، برای همان دعا می‌کردند. می‌خواستم بگویم این روایت جزء آن روایاتی است که مفادش تقدّم دعا کردن برای دیگران است. با این رفتار خود درس‌هایی به ما دادند؛ ما می‌بینیم که این امر در تمام این خاندان و در تمام مراحل زندگی‌شان سریان دارد.

اثر دعا برای دیگران و پشت سر آنها

درباره دعا کردن هم بگویم که در روایتی از امام باقر علیه السلام آمده است که حضرت فرمودند: سریعترین دعایی که به هدف اجابت می‏ رسد، دعایی است که یک برادر مؤمن، برای برادر مؤمن دیگرش می‏ کند و پشت سر او برایش از خدا خیر می‏ خواهد؛ نه در حضورش. یعنی هرکس برای دیگری دعا کند، به سرعت به اجابت می رسد. وقتی این شخص شروع می‏ کند به دعا کردن برای برادر مؤمنش و پشت سر او، آن فرشته ‏ای که برای گرفتن دعاها موکل شده است، جواب می‏ دهد: این چیزی که برای برادرت خواستی، برای خودت دو برابرش برآورده شد. یعنی همین که برای دیگری خیر خواستی و دعایش کردی، برای خودت دو برابرش منظور و مستجاب می‏ شود.

 منبع سایت تبیان

تاثیر دعا بر رفع بیماری اعتیاد

از پیشینیان دعایی به این عنوان نداریم ولی به هر حال تعدادی از مردم جامعه گرفتار این بیماری اند. آری فرزندانشان، این جگرگوشه ها و بخصوص خانم هایی که شوهرانشان در مرداب بیماری اعتیاد در حال فرورفتن و غرق شدن و مردن هستند. آری وقتی که خانواده ها عنوان می کنند که روز به روز بچه ما یا بابای بچه ها دارند آب می شوند، ضعیف می شوند، دیگر نمی توانند درس بخوانند، یا شوهران دیگر نمی توانند سرکار بروند و خرج خانه را تأمین کنند، نمی توانند ذره ای پول پس انداز کنند، فقیر و فقیرتر می شوند، حقیر و حقیرتر میشوند، اعضای خانواده از بیماری اعتیاد عزیزانشان در جامعه سرافکنده و فراری از روابط با دیگرانند، نمی خواهند کسی درباره عزیزشان سوال کند، نمی خواهند درباره عزیز معتادشان توضیح دهند، از دروغ گفتن خسته شده اند، از پنهان کاری بیماری اعتیاد او خسته شده اند، هنوز نمی دانند که این عضو بیمار خانواده آیا خواهد توانست برای همیشه در زندگی از اعتیاد خلاص و رها شوند.

آری دوست دارند روزی برسد که عزیز معتادشان، مثل بقیه افراد جامعه سرحال، بانشاط و خوش چهره و خوش قیافه، مرتب و منظم، مسلط و استوار، سربلند و شادان و خندان در جامعه ظاهر شود، سرکار برود، به میهمانی بیاید، شربت و شیر و ترشی و میوه بخورد، با همه بخوابد و با همه بیدار شود، و از همه مهمتر متعادل باشد.امان و امان از روانگردان ها که عزیزان معتاد خانواده را تبدیل به افرادی وحشتناک و قبیح و کریه می کند آری او دیگر حسن یا حسین نیست او یک روانی و حرکات غیر طبیعی اش آبرویش را و آبروی خواهر دم بختش، آبروی مادر پاکش، آبروی پدر زحمت کشش، یا سرپرستی ست که آبروی همه را میبرد و غیر طبیعی بودنش غیر قابل تحمل و شیب سقوطش شدید گشته و تا چند سال دیگر اثری هم از او نخواهد بود.باید دعا کرد، باید تا آخرین لحظه برای این بیماران و خانواده های قربانی شده در بلای اعتیاد دعا کرد. آنقدر دعا می کنیم که خداوند قلم تغییر به تقدیر او بزند.

آری از رهاشدگان زیادی از بیماری اعتیاد صحبت شنیده ایم و همه آن ها بدون استثناء عقیده داشتند که پس از رسیدن به آخر خط زندگی، درمانشان را مدیون دعای خود و اطرافیانشان میدانستند. آری همه آنها معتقد بودند که رهایی از بیماری اعتیاد و بازگشتشان به جامعه را کار خدا و اثر دعا دانسته اند. پیشنهاد این است که آن ها  قبل و بعد از مصرف دارو باید دعا بخوانند که این دعا ها همگی باید دارای مضامین و مفاهیم درخواست شفا و درخواست عافیت و سلامتی از خدا باشد که وقتی دعا را بر شربت داروی خود می خواند حاضرم قسم بخورم که اثر شفابخشی خواهد یافت و تاثیرات معجزه آسایی را بنماید.  چندتا ذکر مثل یاشافی یا شافی بخوانند.  یعنی ای شفادهنده شفایم بده ای عافیت دهنده یا سلامت دهنده به من سلامتی و عافیت بده. می توان اذعان داشت نیمی از کار درمان اعتیاد، بخش معنوی و روانی  می باشد.

حالا شما را به صحبت های چند پزشک درباره تاثیر دعا بر بیمار دعوت می کنم

  روزنامه رسالت، شماره 6126 به تاريخ 2/2/86، صفحه 19 (فرهنگي)

 اثرات دعا از نظر فيزيولوژي:

    دکتر سيد صمدآقاميري - دکتر رضا حبيبي - دکتر سهيلا صادقي - فاطمه رمضاني
    نه تنها انسانها سر تعظيم به درگاه خداي توانا فرود مي آورند بلکه هر جنبنده اي به ستايش يزدان مشغول است. (قرآن، سوره جمعه)
    دکتر آلکسيس کارل، مي گويد: دعا و نماز قوي ترين نيرويي است که انسانها مي توانند ايجاد کنند؛ نيرويي است که چون قوه جاذبه وجود حقيقتي دارد. در حرفه پزشکي خود من مرداني را ديده ام پس از اينکه تمام معالجات در ايشان موثرنيفتاد و مايوس از داروي پزشکي شدند به نيروي دعا و عبادت از بيماري ماليخوليا رهايي يافته اند. دعا ونماز چون راديوم يک منبع نيروي مشعشعي است که خود به خود توليد مي شود.
    از راه دعا بشر مي کوشد نيروي محدود خود را با متوسل شدن به منبع نامحدودي چون خدا افزايش دهد،
    وقتي که ما دعا مي خوانيم خود را به قوه محرکه پايان ناپذيري که تمام کائنات را به هم پيوسته است متصل و مربوط مي کنيم، ما دعا مي کنيم که قسمتي از آن نيرو به حوائج ما اختصاص داده شود.
    به صرف همين استدعا، نواقص ما تکميل مي شود و با قدرتي بيشتر و حالتي بهتر از جاي بر مي خيزيم.
    هر وقت با شور و حرارت خود را در دعا و نياز، غرق مي سازيم، هم روح و هم جسم خود را به وجهي احسن تغيير مي دهيم. غيرممکن است مرد يا زن تنها به برتري يک لحظه، به دعا بپردازد.
    انسان هميشه از دعا و نماز نتيجه مفيدي مي گيرد.

    دنياي علم از دنياي نيايش متفاوت است اما با آن متباين نيست، لکن نتايج دعا و نيايش را مي توان از روي علم دريافت؛ زيرا نيايش نه تنها بر روي حالات عاطفي بلکه بر روي کيفيات بدني نيزاثر مي کند و گاهي براي مدتي بيماري را بهبود مي بخشد. اين کيفيات هرچه قدر، غيرقابل درک باشد، اما بايد به واقعيت آنها معترف بود. نيايش به آدمي نيروي تحمل غم ها و مصائب را مي بخشد وانسان را اميدوار مي نمايد.
    در موقع دعا کردن آدمي احساس مي کند که شريک غمي دارد و با او درد دل مي کند و احساس مي کند و احساسي به او دست مي دهد که با گوش دل مي شنود، که مي گويد “به تو کمک خواهم کرد” اين نداي ملکوتي و آسماني است که انسان را پشت گرم مي نمايد و اين اميد باعث پيدايش نيرويي در انسان مي شود که سبب کاميابي و موفقيت او را فراهم مي کند. گاهي اوقات آدمي نمي تواند اسرار زندگي خود را با کسي بگويد يا ناکامي هايش را براي کسي بازگو نمايد. اما هرچه بخواهد مي تواند به درگاه معبود خود اظهار نمايد و با او راز و نياز کند.
    روانشناسان معتقدند؛ اگر کسي غم يا اندوهي يا نگراني خاطر داشته باشد بايد افکاري را که موجب پريشاني حالش شده با ديگري در ميان بگذارد. آيا بهتر از درگاه خدا و بخشش و کمک هاي او جاي ديگري را سراغ داريد؟ چه کسي از همه بهتر مي تواند به انسانها کمک کند؟
    اسماء گويد رسول خدا(ص) فرمود: هر کسي با غم يا اندوه يا ناراحتي رواني و پريشاني خاطر روبرو شد اين دعا را بخواند: الله ربي و لااشرک به شيئا توکلت علي الحي الذي لا يموت.

    داروي ترنکي ليزان يا آرام بخش، اعتماد به نفس و اعتقاد به خداي يکتا است و نيز توکل در امور (قدرت ايمان است که با تلقين به نفس بتواند آرامش خاطر را فراهم سازد) همينطور که داروها اثر شيميايي دارند و با اثر کردن خود روي عضو آسيب ديده موجب بهبودي مي گردند و همين گونه که ناراحتي خارجي روي روان اثر کرده، جسم را متاثر مي سازد از همين راه هم توکل، ايمان و دعا که اثر روان بخش دارد، موثر است.
    ابن سينا مي گويد: شايد اخباري از عرفا که دگرگون کردن عادات را در بر دارد به تو ابلاغ نشود و تو با سرعت آن را تکذيب کني، مانند اينکه گفته مي شود عارفي از خدا باران خواست و باران آمد يا طلب شفا نمود، بيمار شفا پيدا کرد يا نفرين کرد، زمين مردم را فرو کشيد و مانند اينها، تو که براي امتناع صريح راهي در دست نداري توقف کن و شتاب زدگي به خود راه مده، زيرا براي همه اينها اسبابي در اسرار طبيعت است.
    اگر اتومبيلي از حرکت باز ايستاد تنها سازنده و متخصص آن به نحو احسن مي تواند به نواقص آن راه يابد، زيرا به تمام جهات آن وارد است، لذا خدايي که بندگان را آفريده و به تمام شئونات زندگي آنها آگاه است بهتر از همه مي تواند به نابساماني هاي بشريت کمک کند. درباره آفرينش انسان، قرآن کريم مي فرمايد:
    و همانا آدمي را از گل خالص آفريديم پس آنگاه او را نطفه گردانيده و در جاي استوار قرار داديم. آنگاه نطفه را علقه و علقه را گوشت پاره و باز آن گوشت را استخوان و سپس بر استخوان ها گوشت پوشانيديم (پيکري کامل کرديم) و پس از آن (به دميدن روح پاک مجرد) خلقتي ديگر انشا نموديم. فتبارک الله احسن الخالقين. (آفرين بر قدرت کامل بهترين آفريننده ( )سوره مومنون آيات 12-13-14) قرآن درباره دعا مي فرمايد:

    و قال ربکم ادعوني استجب لکم ان الذين يستکبرون عن عبادتي سيدخلون جهنم داخرين. (سوره مومن آيه 59)
    خداي شما فرمود که مرا با (خلوص دل) بخوانيد تا دعاي شما را مستجاب کنم و آنان که از دعا و عبادت من اعراض و سرکشي کنند خيلي زود با ذلت و خواري وارد دوزخ شوند.
    سخنان پيامبر اعظم(ص)
    حضرت محمد (ص)، همانند ديگر پيامبران خدا، ذکر نام خدا را در اکثر مواقع يادآور مي شدند. از سخنان مشهور ايشان مي توان به موارد ذيل اشاره کرد:
    1- “هرچيزي که ممکن است زنگ بزند آن را جلا (صيقل) مي دهند، و صيقل قلب زنگ زده، (ذکر) ياد خداست.”
    2- به ايشان گفته شد، چه کساني پرهيزکار بوده و قدر و منزلت آنها نزد خداوند در روز قيامت بالا است؟ پيغمبر خدا پاسخ داد: “آنهايي که خداوند را بسيار ياد مي کنند”.
    3- در حديث قدسي آمده است که: خداوند مي فرمايد؛ من همان طور که بنده ام فکر مي کند، مي باشم. زماني که مرا ياد کند، با او هستم. اگر او نام مرا ببرد، من، خودم او را ياد مي کنم. اگر او در جمعي مرا ياد کند، من اورا در جمعي بهتر از آن، ياد مي کنم. اگر او (انسان) به من به اندازه يک وجب دست نزديک شود، من به اندازه درازاي بازو به او نزديک تر مي شوم، اگر او به سمت من بيايد (راه رود)، به سوي او مي دوم.
    بنابراين، تفکر وتذکر، تمريني براي تمام افراد اهل حقيقت مي باشد. (تفکر و ذکر ياد خدا) انسان را خشنود کرده، نيروهاي پليد را شکست داده و از خود دور مي کند، معاش را افزايش داده، شخصيت ها را بالا برده، قلب ها را پاک کرده، خطاها را از بين مي برد و زبان را از دروغ، بدگويي، غيبت باز مي دارد.
    درخواست کمک با دعا و راز و نياز
    طبق گفته هاي غزالي، بيماري ايمان را افزايش مي دهد و انسان را به خدا نزديکتر مي کند. با دانستن اين موضوع، در قرآن به ما خطاب مي شود. يا ايها الذين آمنوا استعينوا بالصبر و الصلاه. ان الله مع الصابرين. “اي کساني که ايمان آورده ايد، با صبوري و دعا کمک بخواهيد، زيرا خداوند با کساني است که در صبر ثابت قدم هستند.”
    حضرت محمد(ص) زماني که بيماري را مي ديدند، دعاي ذيل را قرائت مي کردند:
    “اي خداي بزرگ سختي را برطرف کن، اين خالق بشر، بزرگترين درمان شما، شفا است. هيچ درماني جز از سوي شما نيست، علاجي که پشت آن هيچ بيماري نيست.”
    همچنين، دعاي زير را براي سلامتي بيان مي کردند:
    “اي خدايي که جسمم را مداوا مي کني قلبم را درمان کن و بينايي ام (بينش) را از هر بيماري دور ساز. (3 مرتبه تکرار شده است)
    آيا نماز (راز و نياز) کاري انجام مي دهد؟
    الف) و عن حديفه قال: کان رسول الله(ص) اذا حزبه امر فزع الي الصلاه.
    ترجمه: حديفه مي گويد: شيوه رسول خدا چون مشکلي براي او پيش مي آمد به نماز پناه مي برد و از آن استعانت مي جست.
    ب) و عن النبي(ص) قال: کانوا يعني الانبياء يفزعون اذا فزعوا الي الصلاه
    و از رسول خدا(ص) روايت شده که فرمود: پيامبران خدا چنان بودند که چون دچار نگراني مي شدند به نماز پناه مي بردند.
    دکتر “لاري دوسي” )larry Dossey( در کتابش با عنوان “کلمات شفا دهنده” اثرات شفاي نماز گزار را استناد کرده است. در اين کتاب نمونه اي از تحقيق توسط دکتر Byrd در بيمارستان دولتي سانفرانسيسکو در سال 1988، ذکر شده است و در آن 393 بيمار قلبي تحت معالجه شديد در بيش از 10 ماه قرار گرفتند و آنها را به دو گروه تقسيم کردند. بيماران گروه (الف) تا زماني که بيمارستان را ترک کنند، نماز مي خواندند. آنهايي که در گروه (ب) بودند نماز نمي خواندند. نتيجه خيلي جالب بود. آنهايي که نماز مي خواندند، زودتر بيمارستان را ترک کردند و ايست قلبي کمتري داشتند و تقريبا دو برابر کمتر دچار ناراحتي قلبي شديد شدند و تا 5/1 برابر کمتر به آنتي بيوتيک نياز پيدا کردند. تيم تحقيقي همچنين مشاهده کردند که راز و نيازي که با مراقبت هاي دوستانه و محبت آميز همراه شود، حتي بهتر تاثير مي گذارد. گزارش ها نشان مي دهد؛ افرادي که دچار گلودرد (آنژين) بودند و تحت مراقبت همسر قرار گرفتند و عشق و محبتي نيز بر آنها حاکم بود، تا 50 درصد در کاهش گلودرد آنها نسبت به افرادي که مجرد بودند يا طلاق گرفته بودند تفاوت حاصل شد.
    دعا و راز و نياز حتي زماني که خواب هستيم، تاثير مي گذارند. حضرت محمد(ص) به ما توصيه مي کنند که قبل از خوابيدن آياتي از قرآن (سوره اخلاص، فلق، ناس و آخرين بخش سوره بقره) را قرائت کنيم.
    تمرين ما
    در تمام اوقات فراغتم، فکر مي کنم، بويژه در حال رانندگي، و براي خودم، خانواده ام، دوستانم و بيماراني که نامشان را مي دانم دعا مي کنم و مي دانم که شفادهنده اصلي تنها خداست.
    زماني، مريض بدحالي را که تومور غدد فوق کليوي داشت و دچار شوک شده بود عيادت کردم. از او پرسيدم، مي خواهي چه کاري برايت انجام دهم، ايشان باتوجه به گفته هاي دکترها که احتمال خوب شدنش ضعيف است بدون نااميدي گفت دعا کنيد. من دستم را بر روي تومور قرار دادم و دعاي مربوط به پيامبران خدا را خواندم و آنجا را ترک کردم. روز بعد، زماني که به آنجا رفتم، با کمال تعجب ديدم که آن شخص برروي تختش نشسته و لبخند مي زند. ايشان گفت ديروز مجددا از بدن او عکسبرداري کردند، ولي هيچ اثري از غده در بدنش نديدند.
    
    
    
    دکتر سيد صمدآقاميري - دکتر رضا حبيبي - دکتر سهيلا صادقي - فاطمه رمضاني

   روزنامه رسالت، شماره 6126 به تاريخ 2/2/86، صفحه 19 (فرهنگي)

            دانلود کتاب سریع ثروتمند شدن

  آنچه در این کتاب می آموزید :

- فرمولی 7 مرحله ای برای جذب فوری پول و ثروت به زندگی شما
- چگونه بر باورھای مخفی ای که پول و ثروت را از شما دور می کند غلبه کنید و آنھا را
برای ھمیشه حذف کنید
- چگونه از فرمول تضمین شده "جذب فوری ثروت" استفاده کنید تا ثروت و پول در
زندگی تان جاری شود
- سود مرکب، بزرگترین راز ثروتمندان که می تواند زندگی مالی شما در زمان کوتاھی
دگرگون کند
- چگونه می توانید تنھا با یک میلیون تومان سرمایه اولیه پس از بیست سال بیش از
120 میلیارد تومان سرمایه داشته باشید
- تفاوت ذھنیت ثروتمند و ذھنیت فقیر و تحلیل عقایدی که باعث ثروتمند شدن افراد می
شود
- دو شیوه منحصر به فرد برای درخواست افزایش حقوق که در ھر شرایطی جواب می
دھد
- درآمد غیر فعال، رازی که تنھا ثروتمندان پیشتاز با آن آشنایی دارند
- تکنیکی قدرتمند که ھمواره پول بیشتری را به زندگی تان وارد می کند

-29 روش ویژه و منحصر به فرد برای جذب فوری پول ثروت به زندگی

            فقط 2500 تومان

اگر ھر راھی رفته اید جواب نگرفته اید، این کتاب
تحولی بزرگ در زندگی مالی تان ایجاد خواهد کرد.

این کتاب برای اولین بار در فروشگاه iran60  با قیمت بسیار پایین ارائه می شود و تو دوست خوبم اولین کسی باشی که با خواندن دستورالعملهای آن ثروتمند مرفه بشی.

        لینک دانلود